isminle uyanıyorum bugün her zamanki gibi..
yine adın kulaklarımda çınlıyor kahvaltımı yaparken..
sonra bir fısıltı bana o da seni özledi diyor..
gözlerim o anki heyecanımı yüzüme yansıtıyor...
kalbim yerinden fırlayacak gibi çarpıyor..
adınla uyanıyorum bugünümede...
adımı umursamıyorum senin isimin varken..
benim adımın ne önemi var ki?
ismin şiir gibi kulaklarımda..
hiç sonu gelmeyen şiirim oldu aslında